11 Ağustos 2012 Cumartesi

Benden Öte,Benden Ziyade .....


         Uzun zaman oldu beyaz cam karşısına geçip size içimi dökmeyeli.Anlatacak o kadar şey var ki.Nerden başlasam,nasıl anlatsam bilemedim işte.Hayatımda önemli değişiklikler oldu aslında.Uzun zamandır gerçekleştirmek isteyip ertelediğim Greenpeace’e üye olma isteğimi gerçekleştirdim,artık bende bir Greenpeace bağışçısıyım!!!Bununla da yetinmedim tabi.Ne zamandır enerjimi ve zamanımı yararlı işler için harcamanın yollarını arıyor,nereden başlayacağımı bilemiyordum.Geçenlerde TV’de bir kanaldan diğer bir kanala gezinirken Nasuh Mahruki’ye rastladım.Tuhaf olacak belki ama TRT’de bir yemek programına davetliydi.Dağcılık yaptığım yıllarda idolümdü kendisi.Programı can kulağı ile dinlerken sayın Mahruki’nin ağzından bal damlıyor dedirtecek türden güzel cümleler döküldü:’AKUT sadece bir arama kurtarma ekibi değil artık,sosyal sorumluluk projeleri yürüten bir grubumuz da var’ demez mi?Vakit kaybetmeden internetten araştırma yaptım,üyelik başvurusunda bulundum.Nasıl heyecanlandığımı anlatamam,arkadaşlarım gayet iyi biliyorlar ama J)))

        Kısa süre sonra bir oryantasyon eğitimi yaptılar Şişli’deki AKUT Genel Merkezi’nde.Hem merkezi gezmiş oldum,AKUT üyelerinin çalışma şartlarını gördüm,merak ettiklerimi sordum,hem de grup üyeleri ile tanıştım  (Genel merkez bahçesinde yaşayan klavye,Neptün ve Plüton isimli üç yavru kedi ve kendisini panter zanneden anne kediyle de tanıştık,söylemeden geçemeyeceğim )Ekip gerçekten çok keyifli,aynı dili konuşabildiğim insanlarla güzel projelere imza atacak olma fikri beni öyle heyecanlandırıyor ki.Enerjime enerji kattı adeta,bomba gibiyim şu an!!!Gelen üyeler de oldukça enerjik,istekli,umutlu.Her şeyden önemlisi gelen herkes çıkar gözetmeksizin,gönüllü olarak geliyor.Zamanını belki gezerek,eğlenerek,tembellik yaparak geçirebilecekken yardıma ihtiyacı olan insanlar için,hayvanlar için,toplumsal ya ekolojik sorunlar için oradalar, hem de gönüllü olarak.
      Yaklaşık iki hafta sonra bir oryantasyon daha vardı.Grup koordinatörleri ikinci oryantasyona da katılmamı istediler,çünkü beraber çalışma yapacağımız ‘Engellerin Ötesinde’ derneğinin kurucu üyeleri de  katılacaktı  ikinci toplantıya.İkinci oryantasyon çok daha keyifli geçti.Dernek kurucuları yıllardır Metin Sabancı Spastik Çocuklar Vakfı’nda,Türkiye Spastik Çocuklar Vakfı’nda ve aynı amacı güden birçok kuruluşta görev almışlar,sonrasında kendi derneklerini kurup,faaliyete geçmişler.Deneyimlerinden,yaptıklarından ve yapacaklarından bahsettiler toplantıda.Fikir alışverişinde bulunduk,bizler de kendi yapmak istediklerimizden bahsettik.İki saat kadar süren toplantının nasıl geçtiğini anlamadım bile,o kadar mutluydum ki orada olmaktan.Yeniden doğmuş, kendimi yeniden bulmuş gibi hissediyorum adeta.Bir an evvel projelere başlamak için sabırsızlanıyorum.Engelli olan ,ölümcül bir hastalıkla savaş veren ya da yardıma ihtiyacı olan çocuklar için küçükte olsa bir şeyler yaptığımda,yüzlerinde ufacık bir gülümsemeye sebep olduğumda dünyanın en mutlu insanı olacağım eminim.

     AKUT haricinde hayatımdaki önemli gelişmelerden biri de içimde büyüttüğüm o zehirli sarmaşıktan kurtulmuş olmam.Bitti artık,tamamen bitti…Açık yüreklilikle söyleyebiliyorum.Ne özlem kaldı içimde,ne sevgi,ne de kızgınlık…Hepsi bitti.Zaman sardı yaralarımı,ilaç oldu.Tecrübe haneme yazıldı hepsi bir bir.Ama artık acıtmıyor canımı,içim yanmıyor.Meğer ne çok büyütmüşüm gözümde,nerelere koymuşum;aslında hiç gelmemiş birinin gidişine yas tutmuşum.İlk zamanlar her geçen gün daha çok özleyeceğim,daha çok canım yanacak sanıyordum.Nasıl baş edeceğime dair hiçbir fikrim yoktu.Güçlü görünmeye çalışıyordum ama öyle değildim.En çok eğlendiğim günlerin sonunda dahi,uyumadan önce dökülen göz yaşlarım vardı benim.İçimdeki acı, acı olmaktan çıkmış ızdıraba dönmüştü,her geçen gün yakıyordu canımı.Ama artık bitti.İçimdeki boşluğu öyle güzel sevgilerle doldurdum ki ben,yokluğu hiç acıtmıyor artık canımı.Ne zaman ki soru sormayı ,mantıklı cevaplar aramayı bırakıp durumu tamamen kabullendim işte o zaman unuttum,işte o zaman söndü içimdeki ateş.

   Artık yeni bir ben var,benden öte benden ziyade….

1 yorum: