Dağınık Ruhum ...

   Benim kadar titiz bir insanın evi  darmadağınık şu an,hiçbir şey ait olduğu yerde değil,tıpkı ruhumda,kalbimde olduğu gibi.Onlarca düşünce,onlarca soru işareti,yüreğimde tuhaf bir acı hissi,ruhumda anlam veremediğim bir huzursuzluk.Darmadağınığım şu an.Onu unutmayı isteyip istemediğimden emin bile değilim.Unutsam kalbim bomboş kalacak,kocaman bir yanlızlıkta boğulacağım sanki.Unutmasam canım her geçen gün biraz daha acıyacak.Ah şu  kabuk bağlamış yaraları yeniden kanatan sorular olmasa beynimde,kessem sorgulamayı,kabullensem onun bizden vazgeçtiğini.Durup durup aklıma gelen,geçirdiğimiz güzel anlar,anılar olmasa,yarım kalmış yaşanmışlıklar,yaşanması muhtemel güzellikler,duygularıma tercüman olan şarkılar olmasa...Ahhh ahhh o şarkıların gözü kör olsun emi :)))
   Birine aşık olursun,çok güzel anlar yaşarsın,aradığım insan dersin,ruh ikizim dersin.Sonra işler ters gitmeye başlar,ilişki yürümez,sürünür bir süre..İlişki süründükçe acı çekmeye başlarsın,en sonunda ayrılık kararı verir,ayrılırsın.Anlatırken bir o kadar kolay,yaşanırken bir o kadar zor aslında.Sonra sorgulamaya başlarsın hem kendini,hem karşındakini.Yaşadığın her ilişikide hem kendini daha iyi tanımaya başlarsın,neleri isteyip,neleri istemediğine karar verirsin,hem de erkekleri tanırsın..Hepimizin nihai hedefi bu değil midir zaten?Karşı cinsi anlamak...Atlattığın o bunalım dönemde kendine sözler verirsin,belki yeminler edersin.Bir daha asla kendini birine kaptırmayacağına,taviz vermeyeceğine,birinin seni üzmesine asla izin vermeyeceğine dair.
   Ne kadar söz verirsen ver,kalbin besini aşktır.Bir süre sonra acıkır kalp,sonradan acıyacağını bile bile.O kadar müthiş bir haz,öyle bir yaşama sevinci verir ki insana yanacağını bile bile atlarsın yine o ateşin içine.Hedef şaşırtır aşk,yoldan çıkartır.Kumar gibidir aslında,hep kaybedecek değilim ya,bir gün elbet kazanacağım dersin,belki o insan bu insandır dersin,yeniden risk alır,yeniden.En son aldığım risk dağıttı bayağı ruhumu,beyin süzgecinden geçirip,tecrübeler bölümüne atacağım kısımlar bir hayli fazla bu sefer.Yıldizları izleyip Cafe de Beyoğlu dinlemenin ve ruhumu sorulardan arındırmanın tam sırası sanırım...