19 Temmuz 2012 Perşembe

Yaşamak güzel!!!

    Dün, daha ilk karşılaştığımda müthiş bir enerji aldığım,çok sempatik ve samimi bulduğum bir arkadaşımla ikinci buluşmamızı gerçekleştirdik.Hani bazı insanlar vardır yıllarca görüşsende sana hep yabancı kalır,bazılarını da sadece birkaç kez görür ancak yıllardır tanıyormuş hissine kapılırsın.Serap da sanki o yıllardır tanıdığım insanlardan biri benim için.O kadar iyi geldi ki onunla muhabbet etmek.Uzun uzun konuştuk.Hayata,erkeklere,ilişkilere dair herşeye değindik.Birbirimize saatlerce hikayelerimizden bahsettik.Öyle tanıdık ki yaşadıklarımız.Ne kadar farklı olsa da ırkımız,rengimiz,memleketimiz,görünümümüz,mesleklerimiz,yaşadıklarımız,aslında hepimiz aynıyız.Hikayeler ve kahramanlar farklı,ama alınacak dersler aynı.Aynı acıları çekiyor,aynı şeylere üzülüyoruz.Kimimiz daha az,kimimiz daha çok.Kimimiz içselleştiriyor olayları,atlatması uzun zaman alıyor,kimimizse bir sayfayı çok geçmeden kapatıp,bir diğer sayfaya çabucak geçebiliyor.Zaman geçtikçe yaşadıklarımıza yüklediğimiz anlamlar da değişiyor.Anladıklarımız bir kenara da,esas problem anlayamadıklarımız,belki de hiç anlayamayacak olduklarımız.
       Hiçbirimiz bir kaç saniye sonra ne olacağını bilemiyoruz şu hayatta.Hepimiz birilerinin filminde rol alıyoruz konuk oyuncu olarak.Kimimiz figüran oluyor,kimimiz sıradan bir oyuncu,kimimizse başrol oynuyor.Ancak senaryoyu bilmiyoruz hiç birimiz.Bir sonraki sahnede ne olacağını ancak tahmin edebiliyoruz.Tabi tahminler her zaman gerçekleşenlerle bire bir örtüşmüyor,hatta çok daha farklı olabiliyor.Bazen ağzınızı açıkta bırakacak kadar şaşırtıcı,bazen de bu muydu yani dedirtecek kadar alalade...Bazen film bitti zannediyorsunuz,sonra bir bakmışsınız yönetmen sizin için birden fazla son yazmış,yine yollarınız kesişmiş başrol oyuncusuyla ya da figüranlardan biriyle.
     Hayat işte,sürprizlerle dolu.Ne zaman,nasıl ve nerede bize iyi ya da kötü neler sunacağını bilemiyoruz.Bazen altın tepside sunuyor nimetlerini,bazen de sunduğundan kat be kat fazlasını alıp götürüyor bizden.Yapmamız gereken şey olumlu ya da olumsuz yaşanılan herşeyi kabullenip şu koca mavi gezegenden ayrılana kadar mutlu yaşamanın yollarını aramak,bunun için çabalamak.Bu yolları ararken de size pozitif enerji verecek,yaşama dair inanç ve umudunuzu tazeleyecek ,yüreği güzel arkadaşlar edinip,onlarla yola devam etmek de mutlu olmak için atabileceğimiz en güzel adımlardan bence.İyi ki varsın Serap'ım...Hoş sohbetin,güleryüzün,şen kahkahaların ve samimiyetinle içimi aydınlattın yine dün gece...İyi ki hayatımdasın arkadaşım...

6 yorum:

  1. konusabildiğin insanlar hep huzur verirler ki huzur zor bulunan bir şey bu devirde. kıymetini bil diyeceğim zaten bildiğin için yazmışsın yazıyı, sevindim...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynı dili konuşabildiğimiz insanlarla muhabbet etmek hayat veriyor adeta.Değeri paha biçilemez şüphesiz.Teşekkürler Cem...

      Sil
  2. Hayat ki parmakizi gibi yaşanmalı...

    Almeda bir de blogunda, ben mi göremedim acaba dediğim bir izleyiceler gadget'i yok sanırım :D Olsa da takip etsek, takip etsek de yazılarından haberdar olsak :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu yorum yazar tarafından silindi.

      Sil
    2. Şimdi hallettim onu da Erdost.Çok çok teşekkür ederim önerin için.

      Sil
  3. Ben ne söyleyecğimi bilemiyorum Merveciğim...
    Ama bilki kaç adım attınsa o kadar adım sana yürümüşümdür.
    Böyle güzel düşüncelere dahil olabilmek harikulade.
    Bende senin hayatına dahil olduğum için çok çok mutluyum ;)
    Arkadaşlığın için teşekkür ederim.

    YanıtlaSil